5 Եւ առաքեաց Դաւիթ մանկունս տասն, եւ ասէ Դաւիթ ցմանկունսն. Ելէք ի Կարմեղոս՝ եւ երթայք առ Նաբաղ, եւ հարցէք յանուն իմ զողջունէ նորա,
Եւ ասէ ցնոսա. Խաղաղութիւն ընդ ձեզ, մի՛ երկնչիք. Աստուածն ձեր եւ հարցն ձերոց ետ ձեզ գանձս յամանս ձեր. այլ իմ զձեր արծաթն առեալ եւ հաճեալ եմ։ Եւ եհան առ նոսա զՇմաւոն։
Եւ զօրացոյց Հոգին զԱմեսսա՝ զիշխան երեսնիցն, եւ ասէ. Երթ, Դաւիթ, որդի Յեսսեայ եւ զօրդ քո՝՝, խաղաղութիւն քեզ, եւ խաղաղութիւն օգնականաց քոց. վասն զի օգնեաց քեզ Աստուած քո։ Եւ ընկալաւ զնոսա Դաւիթ, եւ կացոյց զնոսա իշխանս զօրացն։
Եւ զտասն մաճառակս զկաթին տարցես հազարապետին. եւ տեսցես զողջոյն եղբարց քոց, եւ եթէ պէտք ինչ իցեն նոցա, իմասցիս՝՝։
Եւ եթող Դաւիթ զկարասին յինքենէ ի ձեռն վանապանին, եւ ընթացաւ ի ճակատն, եւ եկն եհարց զողջունէ եղբարցն իւրոց։
Եւ լուաւ Դաւիթ յաւուր յայնմիկ՝՝ եթէ կտրէ Նաբաղ Կարմեղացի զհօտս իւր։
եւ ասասջիք այսպէս ի սոյն աւուրս՝՝ Ողջ իցես, դու եւ տուն քո եւ ամենայն որ ինչ քո՝ ողջ լիցի։