Եւ ասէ Դաւիթ. Զուր ուրեմն պահեցի զամենայն ինչ Նաբաղու յանապատի անդ, եւ ոչ խուեցաք առնուլ յամենայնէ որ ինչ էր նորա եւ ոչ ինչ. եւ հատոյց ինձ չար երախտեաց իմոց։
Եւ արդ աւասիկ լուայ եթէ կտուրք են հօտից քոց որ ընդ մեզ էին յանապատի աստ՝՝, եւ ոչ արգելաք զդոսա, եւ ոչ խուեցաք զդոսա եւ ոչ իւիք զամենայն աւուրս որչափ եւ էին ընդ մեզ ի Կարմեղոս։