Եւ ասէ ցմայր իւր. Զհազար եւ զհարեւր արծաթոյն զոր առեր առ քեզ, եւ երդուար եւ ասես յականջս իմ թէ՝՝ արծաթն առ իս է, ես առի զայն։ Եւ ասէ մայր նորա. Օրհնեալ լիցիս, որդեակ իմ, ի Տեառնէ։
եւ ասէ ցնա. Մի՛ երկնչիր, զի ոչ գտցէ զքեզ ձեռն Սաւուղայ հօր իմոյ. եւ դու թագաւորեսցես ի վերայ Իսրայելի, եւ ես եղէց քո երկրորդ. եւ Սաւուղ հայր իմ գիտէ թէ այդպէս է։
Եւ Տէր հատուսցէ իւրաքանչիւր ումեք ըստ արդարութեանց իւրոց եւ ըստ հաւատարմութեան. թէ ո՛րպէս մատնեաց զքեզ Տէր այսօր ի ձեռս իմ, եւ ոչ կամեցայ ձգել զձեռն իմ յօծեալ Տեառն։
Եւ ասէ Սաւուղ ցԴաւիթ. Օրհնեալ ես դու, որդեակ իմ Դաւիթ, եւ առնելով արասցես եւ զօրանալով զօրասցիս։ Եւ գնաց Դաւիթ զճանապարհ իւր, եւ Սաւուղ դարձաւ ի տեղի իւր։