Եւ ես ոչ ինչ մեղայ քեզ, եւ դու առնես ընդ իս չարութիւն՝ տալ ընդ իս պատերազմ. դատեսցէ Տէր որ դատելոցն է այսօր ի մէջ որդւոցն Իսրայելի եւ ի մէջ որդւոցն Ամոնայ։
Եւ ասէ այլազգին ցԴաւիթ. Զիա՞րդ. շո՞ւն եմ ես զի ցպով եւ քարամբք գաս ի վերայ իմ։ Եւ ասէ Դաւիթ. Նա եւ վատթար եւս ես քան զշուն՝՝։ Եւ նզովեաց այլազգին զԴաւիթ դիօքն իւրովք։
Եւ տես, հայր իմ, ահա տտուն լօդկի քո ի ձեռին իմում. ես հատի զտտուն հանդերձի քո, եւ ոչ սպանի զքեզ. եւ ծանիր եւ տես այսօր, զի ոչ գոյ ի ձեռին իմում չարութիւն եւ ոչ արհամարհութիւն եւ ոչ ամպարշտութիւն, եւ ոչ մեղայ ինչ քեզ. եւ դու պաշարես զանձն իմ առնուլ զնա։
Եւ լուաւ Դաւիթ եթէ մեռաւ Նաբաղ, եւ ասէ. Օրհնեալ Տէր Աստուած որ դատեաց զդատաստանս նախատանաց իմոց ի ձեռաց Նաբաղայ. եւ զծառայ իւր ապրեցոյց ի ձեռաց չարեաց, եւ զչարութիւն Նաբաղայ դարձոյց Տէր ի գլուխ նորա։ Եւ առաքեաց Դաւիթ եւ խօսեցաւ ընդ Աբիգեայ առնուլ զնա իւր կնութեան։