Եւ եղեւ յորժամ եհան զիս Աստուած ի տանէ հօր իմոյ, եւ ես ասացի ցդա. Զայս արդարութիւն արասցես ընդ իս. յամենայն տեղիս ուր եւ երթիցուք, ասասջիր զինէն թէ Եղբայր իմ է։
Լուարուք զպատգամս Տեառն որ դողայք ի բանից նորա. խօսեցարուք, եղբարք մեր, ընդ ատելիս ձեր եւ ընդ գարշեցուցիչս. զի անուն Տեառն փառաւորեսցի՝՝, եւ երեւեսցի յուրախութեանն ձերում. եւ նոքա ամաչեսցեն։
Առաջնորդք նորա կաշառօք դատէին, եւ քահանայք նորա վարձուք տային պատասխանի, եւ մարգարէք նորա արծաթով պատմէին զըղձութիւնս, եւ ի Տէր ապաստան լինէին եւ ասէին. Ո՞չ ապաքէն Տէր ընդ մեզ է, եւ ոչ եկեսցէ ի վերայ մեր չարիք։
Եւ ասէ ցմայր իւր. Զհազար եւ զհարեւր արծաթոյն զոր առեր առ քեզ, եւ երդուար եւ ասես յականջս իմ թէ՝՝ արծաթն առ իս է, ես առի զայն։ Եւ ասէ մայր նորա. Օրհնեալ լիցիս, որդեակ իմ, ի Տեառնէ։
Եւ եկն Սամուէլ առ Սաւուղ. եւ ահա նա մատուցանէր ողջակէզս Տեառն զառաջինս աւարոյն զոր ած յԱմաղեկայ։ Եւ եկն Սամուէլ առ Սաւուղ,՝՝ եւ ասէ ցնա Սաւուղ. Օրհնեալ դու ի Տեառնէ. կացուցի զոր ինչ խօսեցաւ Տէր։
զի միաբանեալ կայք ի վերայ իմ դուք ամենեքեան. եւ ոչ ոք էր որ յայտնէր յունկն իմ ի դնել որդւոյն իմոյ ուխտ ընդ որդւոյն Յեսսեայ, եւ չիք ոք ի ձէնջ որում ցաւէր վասն իմ, եւ յայտնէր յունկն իմ. զի յարոյց որդի իմ զծառայ իմ ի վերայ իմ թշնամի, որպէս յաւուր յայսմիկ։