եւ բերին զգլուխն Յեբուսթեայ առ Դաւիթ ի Քեբրոն, եւ ասեն ցարքայ. Ահա գլուխ Յեբուսթեայ որդւոյ Սաւուղայ թշնամւոյ քո, որ խնդրէր զանձն քո. եւ Տէր ետ տեառն մերում արքայի վրէժխնդրութիւն ի թշնամեաց իւրոց, որպէս՝՝ յաւուր յայսմիկ ի Սաւուղայ ի թշնամւոյ քումմէ՝՝ եւ ի զաւակէ նորա։
Եւ նստաւ Դաւիթ յանապատին ի Մասերեթ յանձուկսն, եւ նստէր ի լերին անապատին Զիփայ ի մռայլ լերինն ի մթին երկրին՝՝։ Եւ խնդրէր զնա Սաւուղ զամենայն աւուրս, եւ ոչ մատնեաց զնա Տէր ի ձեռս նորա։