3 Եւ արդ եթէ իցեն ի ձեռին քում հինգ նկանակ հացի, տուր ի պէտս իմ, թէ որչափ եւ գտանիցի։
Զի բուռն հարկանիցէ այր զեղբօրէ իւրմէ կամ զընտանւոյ հօր իւրոյ, եւ ասիցէ. Հանդերձք գոն քո, լեր մեր իշխան, եւ կերակուր մեր ընդ քեզ՝՝ լիցի։
Եւ ո՜ տայր զժողովուրդս զայս ի ձեռս իմ, եւ փոխէի զԱբիմելէք. եւ ասէի ցԱբիմելէք. Բազմացո զզօրս քո եւ ել ինձ։
Եւ ասէ Դաւիթ ցԱքիմելէք քահանայ. Բան ինչ հրամայեալ է ինձ արքայի այսօր, եւ ասէ ցիս՝ Մի՛ ոք գիտասցէ զբանն վասն որոյ առաքեցի զքեզ, եւ վասն որոյ պատուիրեցի քեզ. եւ հրաման ետու մանկտւոյն ի տեղւոջն որ կոչի Աստուծոյ հաւատարմութիւն, փելմոնի ելմոնի՝՝։
Պատասխանի ետ քահանայն Աստուծոյ եւ ասէ ցԴաւիթ. Ոչ կայ հաց պիղծ ընդ ձեռամբ իմով, այլ հաց սրբութեան. եւ եթէ իցեն զգուշացեալ մանկտին ի կանանց, կերիցեն։