ԹԱԳԱՒՈՐՈՒԹԵԱՆՑ ԱՌԱՋԻՆ 19:24 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)
24 Եւ մերկացաւ զհանդերձ իւր ինքնին, եւ մարգարէացաւ առաջի նոցա. եւ անկաւ մերկ զտիւն ողջոյն եւ զգիշերն ամենայն. վասն այնորիկ ասէին թէ՝ Եւ Սաւո՞ւղ ի մարգարէս։
Եւ դարձաւ Դաւիթ օրհնել զտուն իւր. եւ ել Մեղքող դուստր Սաւուղայ ընդ առաջ Դաւթի, եւ օրհնեաց զնա եւ՝՝ ասէ. Քանի՜ փառաւորեալ էր այսօր արքայ Իսրայելի, որ հոլանեցաւ այսօր առաջի աղախնանց եւ ծառայից իւրոց, զոր օրինակ հոլանիցի հոլանելով մի ոք ի կաքաւչաց։
յայնժամ խօսեցաւ Տէր ընդ Եսայեայ որդւոյ Ամովսայ եւ ասէ. Երթ եւ ի բաց հան զքուրձդ ի միջոյ քումմէ, եւ լոյծ զհողաթափսդ յոտից քոց. եւ արար այնպէս, եւ գնայր մերկ եւ բոկ։
Զարմացեալ էին ամենեքեան որ լսէինն, եւ ասէին. Ո՞չ սա էր որ աւար հարկանէր յԵրուսաղէմ զայնոսիկ, որ կարդային զանուն Յիսուսի՝՝. եւ այսր նմին իրի եկեալ է, զի կապեալս զսոսա տարցի առ քահանայապետսն։
Եւ եղեւ ի վաղիւ անդր եւ հարաւ այս չար յԱստուծոյ ի վերայ Սաւուղայ, եւ մարգարէանայր ի մէջ տան իւրոյ, եւ Դաւիթ երգէր ձեռամբ իւրով որպէս եւ հանապազն. եւ գեղարդն ի ձեռին Սաւուղայ։