Եւ Դաւիթ փախեաւ եւ ապրեցաւ, եւ եկն առ Սամուէլ յԱրիմաթեմ, եւ պատմեաց նմա զամենայն ինչ զոր արար նմա Սաւուղ։ Եւ գնացին Սամուէլ եւ Դաւիթ եւ նստան ի Նաւաթ Հռամա։
Եւ առաքեաց Սաւուղ հրեշտակս ունել զԴաւիթ. եւ տեսին զեկեղեցին մարգարէից մարգարէացելոց, եւ Սամուէլ կայր ի վերայ նոցա. եւ եղեւ ի վերայ հրեշտակացն Սաւուղայ Հոգի Աստուծոյ, եւ մարգարէացան եւ նոքա։
Եւ ելին Զիփացիքն ի մռայլ երկրէն առ Սաւուղ ի բլուրն՝՝, եւ ասեն. Ո՞չ աւանիկ Դաւիթ թաքուցեալ է առ մեզ ի Մասերա յանձուկս նորոյն ի բլուրն Եքեղատու ընդ աջմէ՝՝ Յեսեմոնայ։