ԹԱԳԱՒՈՐՈՒԹԵԱՆՑ ԱՌԱՋԻՆ 19:17 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)
17 Եւ ասէ Սաւուղ ցՄեղքող. Ընդէ՞ր այսպէս խաբեցեր զիս, եւ արձակեցեր զթշնամին իմ եւ ապրեցաւ։ Եւ ասէ Մեղքող ցՍաւուղ. Ինքն ասաց թէ արձակեա զիս, ապա թէ ոչ՝ սպանանեմ զքեզ։
Եւ եկին ծառայքն Աբիսողոմայ առ կինն ի տուն անդր, եւ ասեն. Ո՞ւր են Աքիմաաս եւ Յովնաթան։ Եւ ասէ ցնոսա կինն. Անցին յայնկոյս ջրոյդ։ Եւ նոքա խնդրեցին զնոսա եւ ոչ գտին, եւ դարձան յԵրուսաղէմ։
Եւ յաւել եւս Աբեններ ասել ցԱսայէլ. Ի բաց կաց յինէն, զի մի՛ հարից զքեզ ընդ գետին. եւ զիա՞րդ ամբարձից զերեսս իմ առ Յովաբ, եւ ո՞ւր լինիցի այն. դարձիր առ Յովաբ՝՝ եղբայր քո։
Յայնժամ իբրեւ ետես Հերովդէս թէ խաբեցաւ ի մոգուց անտի, բարկացաւ յոյժ. եւ առաքեաց կոտորեաց զամենայն մանկունս որ էին ի Բեթղեհեմ եւ յամենայն սահմանս նորա յերկեմենից եւ ի խոնարհ՝ ըստ ժամանակին զոր ստուգեաց ի մոգուցն։
Եւ ասէ արքայ ցսուրհանդակսն որ կային շուրջ զնովաւ. Մատիք եւ սպանէք զքահանայսն Տեառն, զի ձեռն նոցա ընդ Դաւթի է. զի գիտացին եթէ փախչի նա, եւ ոչ յայտնեցին յունկն իմ։ Եւ ոչ կամեցան ծառայքն արքայի արկանել զձեռս իւրեանց, եւ մեղանչել ի քահանայսն Տեառն։