56 Եւ ասէ արքայ. Հարց թէ ո՞յր որդի իցէ պատանեակդ։
Եւ ասէ Սաւուղ ցԴաւիթ. Գուցէ ոչ կարիցես երթալ կռուել ընդ այլազգւոյն. զի դու մանուկ ես, եւ նա այր պատերազմօղ ի մանկութենէ իւրմէ։
Եւ իբրեւ ետես Սաւուղ զԴաւիթ ելեալ ընդդէմ այլազգւոյն, ասէ ցԱբեններ իշխան զօրուն. Ո՞յր որդի է պատանեակդ այդ, Աբեններ։ Եւ ասէ Աբեններ. Կենդանի է անձն քո, արքայ, թէ գիտիցեմ։
Եւ իբրեւ դարձաւ Դաւիթ ի հարկանելոյ զայլազգին, առ զնա Աբեններ եւ ած զնա առաջի Սաւուղայ. եւ գլուխ այլազգւոյն ի ձեռին նորա։