Եւ ասէ Դաւիթ. Տէր Աստուած որ ապրեցոյց զիս ի ձեռաց առիւծուն, եւ ի ձեռաց արջոյն, նոյն ապրեցուսցէ զիս ի ձեռաց այլազգւոյն անթլփատին այնորիկ։ Եւ ասէ Սաւուղ. Երթ, եւ Տէր եղիցի ընդ քեզ։
Եւ ած Դաւիթ զսուսեր իւր ի վերայ վարապանակացն. եւ գթեաց ի գնալն մի անգամ եւ երկիցս՝՝, եւ ասէ Դաւիթ ցՍաւուղ. Ոչ կարեմ երթալ սոքօք, զի չեմ հմուտ։ Եւ հանին զայն ի նմանէ՝՝։