Եւ ասէ Սամուէլ ցՅեսսէ. Ա՞յդչափ են մանկտիդ։ Եւ ասէ. Կայ մեւս եւս փոքրիկ եւ արածէ խաշն։ Եւ ասէ Սամուէլ ցՅեսսէ. Առաքեա եւ ած զնա. զի ոչ բազմեսցուք մինչեւ ի գալ նորա այսր։
Պատգամք Ամովսայ որ եղեն յԱկկարիմ՝՝ Թեկուայ, զորս ետես ի վերայ Երուսաղեմի յաւուրս Ոզիայ արքայի Հրէաստանի, եւ յաւուրս Յերոբովամայ որդւոյ Յովասայ արքայի Իսրայելի, երկուք ամօք յառաջ քան զգետնաշարժն. եւ ասէ.
Եւ գնաց անտի, եւ եգիտ զԵղիսէ որդի Սափատայ, եւ նա վարէր երկոտասան եզամբք. եւ զոյգք զոյգք եզանց առաջի նորա, եւ ինքն ի վերայ երկոտասանիցն՝՝. եւ եհաս Եղիա առ նա, եւ ընկէց զմաշկեակն իւր ի վերայ նորա.
Պատասխանի ետ մի ոմն ի մանկտւոյ նորա եւ ասէ. Ահա տեսի զորդի Յեսսեայ զԲեթղեհեմացի, եւ գիտէ սաղմոս, եւ այր իմաստուն եւ այր պատերազմօղ, եւ այր հանճարեղ եւ ճարտարաբան, եւ այր գեղեցիկ տեսլեամբ, եւ Տէր ընդ նմա։