Եւ ցԱդամ ասէ. Փոխանակ զի լուար ձայնի կնոջդ քո, եւ կերար ի ծառոյ անտի յորմէ պատուիրեցի քեզ անտի միայն չուտել, եւ կերար ի նմանէ,՝՝ անիծեալ լիցի երկիր ի գործս քո. տրտմութեամբ կերիցես զնա զամենայն աւուրս կենաց քոց։
եւ առ երկիւղի եւ ամօթոյ մարդկան յայտնիցեն եւ կործանեսցին. իսկ որ յուսացեալ է ի Տէր՝ ուրախ լիցի։ Ամպարշտութիւն առն՝ ածէ գայթակղութիւն, եւ որ յուսա ի Տէր՝ ապրեսցի։՝՝
Եւ ծուլացն եւ անհաւատից, սպանողաց եւ պոռնկաց եւ կախարդաց եւ կռապաշտից եւ դեղատուաց՝՝, եւ ամենայն ստոց՝ ամպարշտաց, որոց՝՝ բաժինն իւրեանց ի լճին այրեցելոյ հրով եւ ծծմբով, որ է մահն երկրորդ։
Եւ ապրեցոյց Սաւուղ եւ ամենայն ժողովուրդն զԱգագ կենդանի, եւ զընտիրս խաշանց եւ զանդւոց եւ զկերակրոց եւ զայգեաց եւ զամենայն բարութեանց՝՝, եւ ոչ կամեցաւ սատակել զնոսա. եւ զամենայն գործ զանարգ եւ զարհամարհեալ սատակեցին։
Եւ ասէ Սաւուղ. Մեղայ, դարձիր, որդեակ իմ Դաւիթ, զի ոչ ինչ արարից քեզ չար, փոխանակ զի պատուական է անձն իմ առաջի աչաց քոց. եւ ես յայսմ աւուր ժամանակի զրախնդիր եւ յանցաւոր եմ յոյժ։