ԹԱԳԱՒՈՐՈՒԹԵԱՆՑ ԱՌԱՋԻՆ 15:22 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)
22 Եւ ասէ Սամուէլ. Եթէ հաճո՞յ իցէ Տեառն ողջակէզ եւ զոհ իբրեւ զլսել ձայնի Տեառն. ահա լաւ է ունկնդրութիւն քան զզոհ ընտիր, եւ հնազանդութիւն քան զճարպ խոյոց։
զոր պատուիրեցի հարցն ձերոց, յաւուր յորում հանի զնոսա յերկրէն Եգիպտացւոց՝ ի հնոցէ երկաթոյն. եւ ասեմ. Լուարուք ձայնի իմում, եւ արարէք ըստ ամենայնի զոր ինչ պատուիրեմ ձեզ, եւ եղիջիք ինձ ի ժողովուրդ, եւ ես եղէց ձեզ յԱստուած։
Սեղանքն սիրեցեալք. զի թէպէտ եւ զոհեսցեն զոհս եւ ուտիցեն զմիսն, Տէր ոչ ընկալցի զայն՝՝. արդ յիշեսցէ զանիրաւութիւնս նոցա, եւ զանօրէնութեանց նոցա վրէժ խնդրեսցէ. նոքա յԵգիպտոս դարձան եւ ի մէջ Ասորեստանեայց պղծութիւնս կերիցեն՝՝։
Վա՜յ ձեզ դպրաց եւ փարիսեցւոց կեղծաւորաց, զի տասանորդէք զանանուխ եւ զսամիթ եւ զչաման, եւ թողէք զծանր ծանր օրինացն, զդատաստան եւ զողորմութիւն եւ զհաւատս. զայս արժան էր առնել եւ զայն չթողուլ։
Եւ ասէ Սամուէլ ցՍաւուղ. Ի զուր է քեզ, զի ոչ պահեցեր զպատուիրանն իմ զոր պատուիրեաց Տէր՝՝. զի այժմ հաստատէր Տէր զթագաւորութիւն քո ի վերայ Իսրայելի մինչեւ յաւիտեան.