Եւ դարձոյց զԱբեններ ի Քեբրոն, եւ խոտորեցոյց զնա Յովաբ ի կողմանց դրանն խօսել ընդ նմա դաւաճանութեամբ. եւ եհար ընդ սնակուշտն, եւ մեռաւ. վասն արեանն Ասայելի եղբօր Յովաբայ։
Զոր նուիրեցին Սամուէլ տեսանողն եւ Սաւուղ Կիսեանց եւ Աբեններ Ներեանց, եւ Յովաբ որդի Շարուհեայ. եւ ամենայն նուէրք որ էին ի ձեռս Սաղոմովթայ եւ եղբարց իւրոց.
Եւ իբրեւ ետես Սաւուղ զԴաւիթ ելեալ ընդդէմ այլազգւոյն, ասէ ցԱբեններ իշխան զօրուն. Ո՞յր որդի է պատանեակդ այդ, Աբեններ։ Եւ ասէ Աբեններ. Կենդանի է անձն քո, արքայ, թէ գիտիցեմ։
Եւ յարեաւ Դաւիթ գաղտ եւ եկն ի տեղին ուր նստէր Սաւուղ. եւ ետես Դաւիթ զտեղին ուր ննջեաց Սաւուղ, եւ անդ Աբեններ որդի Ներեայ զօրավար նորա. եւ Սաւուղ ննջէր ի պաղպաջունսն, եւ զօրն բանակեալ էր շուրջ զնովաւ։