Եւ շինեաց անդ Դաւիթ սեղան Տեառն Աստուծոյ, եւ եհան ողջակէզս եւ խաղաղականս ի վերայ նորա։ Եւ յաւել Սողոմոն ի սեղանն յետոյ, զի փոքր էր զառաջինն։ Եւ լուաւ Տէր՝՝ երկրին, եւ արգելաւ սատակումն յԻսրայելէ։
Եւ ասէ Սաւուղ. Սփռեցայք ընդ ժողովուրդդ եւ ասացէք ցդոսա մատուցանել այսր զիւրաքանչիւր արջառ իւր եւ զիւրաքանչիւր ոչխար իւր, եւ սպանէք ի վերայ դորա եւ կերայք զդոսա. եւ մի՛ մեղանչէք Տեառն ուտելով հանդերձ արեամբ։ Եւ մատոյց ժողովուրդն իւրաքանչիւր որ ի ձեռին իւրում՝՝ զցայգն, եւ սպանանէին անդ։
Եւ ա՛ռ Սամուէլ վէմ մի, եւ կանգնեաց ի մէջ Մասփայ եւ ի մէջ Բեթսանայ հնոյն՝՝. եւ կոչեաց զանուն նորա Աբենեզեր, վէմ օգնականի.՝՝ եւ ասէ. Մինչեւ ցայս վայր օգնեաց մեզ Տէր։