Եւ անդ խրախուսեաց այր անօրէն, եւ անուն նորա Սաբեէ որդի Բոքորեայ այր Յեմինացի, փող եհար եղջերեաւ եւ ասէ. Չիք մեր մասն ի Դաւթի, եւ ոչ ժառանգութիւն յորդին Յեսսեայ. չուեա այր իւրաքանչիւր ի բնակութիւնս քո, Իսրայէլ։
Եւ եհար Դաւիթ զՄովաբ, եւ չափեաց զնոսա պարանօք, եւ գառացոյց զնոսա յերկիր. եւ եղեն երկու պարանքն սպանանելոյ եւ երկու պարանքն՝՝ ապրեցուցանելոյ. եւ եղեւ Մովաբ Դաւթի ի ծառայս պատարագաբերս։
Եւ Սողոմոն իշխան էր թագաւորութեանց՝ ի գետոյ երկրին այլազգեաց՝՝ մինչեւ ի սահմանս Եգիպտոսի. բերէին պատարագս եւ ծառայէին Սողոմոնի զամենայն աւուրս կենաց նորա։
Եւ իբրեւ մտին ի տունն, տեսին զմանուկն հանդերձ Մարեմաւ մարբն իւրով, եւ անկեալ երկիր պագանէին նմա. եւ բացեալ զգանձս իւրեանց մատուցին նմա պատարագս՝ ոսկի եւ կնդրուկ եւ զմուռս։
Զայն Մովսէս զոր ուրացան եւ ասէին. Ո՞ կացոյց զքեզ իշխան եւ դատաւոր ի վերայ մեր, զնա Աստուած իշխան եւ փրկիչ առաքեաց ի ձեռն հրեշտակին որ երեւեցաւ նմա ի մորենւոջն։
Եւ արդ գիտասցես եւ տեսցես զինչ գործեսցես. զի վճարեալ է չարութիւն ի վերայ տեառն մերոյ, եւ ի վերայ ամենայն տան նորա. եւ նա այր ժանտ է, եւ ոչ գոյ խօսել ընդ նմա։