Եւ այսպէս արար հրեշտակաց իշխանաց որք ի Բաբելոնէ առաքեցան առ նա հարցանել վասն նորա եւ՝՝ նշանաց որ եղեն ի վերայ երկրի. եւ եթող զնա Տէր փորձել զնա եւ գիտել թէ զի՞նչ է ի սրտի նորա։
Երթ խօսեաց ընդ որդիսն Իսրայելի, եւ ասասցես. Ես եմ Տէր. եւ հանից զձեզ ի բռնութենէ Եգիպտացւոցդ, եւ փրկեցից զձեզ ի ծառայութենէ դոցա, եւ ապրեցուցից զձեզ բարձր բազկաւ եւ մեծամեծ դատաստանօք։
Զարթիր, զարթիր, Երուսաղէմ, եւ զգեցիր զզօրութիւն բազկի քո՝՝. զարթիր իբրեւ յաւուրցն ի սկզբանէ, իբրեւ յազգացն յաւիտենից. ո՞չ դու այն ես որ տաշեցեր զլայնութիւնն, վանեցեր՝՝ զվիշապն.
Ես արարի զերկիր եւ զմարդիկ եւ զանասուն, եւ որ ինչ ի վերայ երեսաց երկրի՝ զօրութեամբ իմով մեծաւ եւ բազկաւ իւրով բարձու. եւ տաց զնա ում եւ կամ իցէ առաջի աչաց իմոց։
Եւ ես ասեմ. Եղիցի, Տէր։ Զի՝՝ կարգեցից զքեզ յորդիս, եւ տաց քեզ զերկիրն ընտիր, ժառանգութիւն անուանի Աստուծոյ ամենակալի՝՝ ազգաց. եւ ասացի թէ՝ Հայր կոչեսցես զիս, եւ ոչ եւս դառնայցես յինէն։
Եւ եղիցի որ միանգամ մնասցեն յամենայն ազգաց եկելոցն ի վերայ Երուսաղեմի, ելանիցեն ամ յամէ երկիր պագանել Թագաւորին Տեառն Աստուծոյ ամենակալի՝՝, եւ առնել զտօն տաղաւարահարացն։
Եւ եթէ եկ ոք յարեսցի ի ձեզ յերկրին ձերում, որ լինիցի առ ձեզ յազգս ձեր, արասցէ ընծայ ի հոտ անուշից Տեառն. որպէս դուքն առնիցէք՝ նոյնպէս առնիցէ եւ եկն եւ ժողովուրդն Տեառն։
Եւ յարեաւ գնաց. եւ ահաւասիկ այր մի Եթէովպացի, ներքինի հզօր Կանդակայ տիկնոջ Եթէովպացւոց, որ էր ի վերայ ամենայն գանձուց նորա. որ եկեալ էր երկիր պագանել յԵրուսաղէմ.
Տէր, Տէր, դու սկսար ցուցանել ծառայի քում զսաստկութիւն քո եւ զզօրութիւն քո, զձեռն հզօր եւ զբազուկ բարձր. քանզի ո՞վ է Աստուած յերկինս կամ յերկրի որ առնիցէ որպէս դու արարեր ըստ՝՝ զօրութեան քում։
եթէ յօժարեա՞լ իցէ Աստուծոյ մտանել առնուլ իւր ազգ ի միջոյ ազգի, փորձութեամբ եւ նշանօք եւ արուեստիւք եւ պատերազմաւ, հզօր ձեռամբ եւ բարձր բազկաւ եւ մեծամեծ տեսլեամբք, ըստ ամենայնի զոր արար Տէր Աստուած մեր յԵգիպտոս յանդիման քո իսկ տեսանելով։
Եւ պահեսջիք եւ արասջիք, զի այն է իմաստութիւն ձեր եւ հանճար առաջի ամենայն ազգացն, որ լսիցեն զամենայն իրաւունս զայսոսիկ եւ ասիցեն. Ահա ժողովուրդ իմաստուն եւ հանճարեղ, ազգս այս մեծ։