Եւ ամենայն օտարական որ ոչ իցէ ի ժողովրդենէ քումմէ յԻսրայելէ ինքն, եւ եկեսցէ յերկրէ հեռաստանէ՝ վասն անուան քո մեծի եւ հզօր ձեռին քո եւ բարձր բազկի քո, եկեսցեն եւ յաղօթս կացցեն ի տեղւոջս յայսմ,
Ի ժամանակին յայնմիկ կոչեսցեն զԵրուսաղէմ աթոռ Տեառն. եւ ժողովեսցին ամենայն ազգք յանուն Տեառն յԵրուսաղէմ. եւ ոչ եւս գնասցեն զհետ խորհրդոց սրտից իւրեանց չարաց։
Դշխոյն հարաւոյ յարիցէ ի դատաստանի ընդ ազգիս ընդ այսմիկ եւ դատապարտեսցէ զսա. զի եկն ի ծագաց երկրի լսել զիմաստութիւնն Սողոմովնի, եւ ահա մեծ քան զՍողոմովն է աստ։
Եւ ասէ Հռութ. Մի՛ պատահեսցէ ինձ՝՝ թողուլ զքեզ եւ դառնալ ի քէն. զի ուր դու երթայցես՝ երթայց, եւ ուր հանգչիցիս՝ հանգեայց. ժողովուրդ քո՝ ժողովուրդ իմ, եւ Աստուած քո՝ Աստուած իմ.
Պատասխանի ետ Բոոս եւ ասէ ցնա. Պատմելով պատմեցաւ ինձ ամենայն ինչ զոր արարեր սկեսրի քում յետ մահուան առնն քում, եւ զիարդ թողեր զհայր քո եւ զմայր, եւ զերկիր ծննդեան քո, եւ եկիր ի ժողովուրդ զոր ոչ գիտէիր յերէկ եւ յեռանդ։