ԹԱԳԱՒՈՐՈՒԹԵԱՆՑ ԵՐՐՈՐԴ 5:7 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)
7 Եւ եղեւ իբրեւ լուաւ Քիրամ զբանս Սողոմոնի՝ ուրախ եղեւ յոյժ եւ ասէ. Օրհնեալ Տէր Աստուած այսօր, որ ետ որդի իմաստուն Դաւթի ի վերայ բազում ժողովրդեանն այնորիկ։
Եւ եղիցի Տէր Աստուած քո օրհնեալ որ հաճեցաւ ընդ քեզ տալ զքեզ յաթոռդ Իսրայելի. վասն սիրելոյ Տեառն զԻսրայէլ հաստատել յաւիտեան. եւ կացոյց զքեզ արքայ ի վերայ նոցա, առնել իրաւունս եւ արդարութիւն յատեանս նոցա՝՝։
Եւ տացես ծառայի քում սիրտ լսելոյ եւ դատելոյ զժողովուրդ քո արդարութեամբ, խելամուտ լինել ի մէջ բարւոյ եւ չարի. քանզի ո՞ կարիցէ դատել զայս ժողովուրդ քո զծանր։
Եւ արդ հրաման տուր, եւ հարցեն ինձ փայտ ի Լիբանանէ. եւ ահա ծառայք իմ եղիցին ընդ ծառայս քո. եւ զվարձս ծառայութեան քո՝՝ տաց քեզ ըստ ամենայնի զոր եւ ասասցես. զի դու ինքնին գիտես, զի ոչ գոյ մեր այր որ գիտէ հարկանել փայտ իբրեւ զՍիդոնացիս։