իջուսցեն ծառայք իմ ի Լիբանանէ ի ծով, եւ ես արարից զնոսա լաստս ի ծովու մինչեւ ցտեղի յոր առաքեսցես առ իս, եւ հանից յեզր՝՝ եւ դու առցես, եւ արասցես զկամս իմ տալ հաց տան իմոյ։
Եւ տուր բերել ինձ փայտս մայրս եւ սարոյս եւ թեղօշս ի Լիբանանէ. վասն զի ես գիտեմ, իբրեւ զծառայս քո ոչ ոք գիտէ հատանել փայտ ի Լիբանանէ. եւ արդ ծառայք քո երթիցեն ընդ ծառայս իմ,
Եւ յիմարեսցին՝՝ իշխանքն Տայանու, իմաստունք խորհրդականք թագաւորին, եւ յիմարեսցին խորհուրդք նոցա. զիա՞րդ ասիցէք ցարքայն՝՝ թէ՝ Որդիք իմաստնոց եմք մեք, եւ որդիք թագաւորաց որ ի սկզբանէն էին։