Ի ձեռն հրեշտակաց քոց նախատեցեր զՏէր եւ ասացեր. Բազմութեամբ կառաց իմոց ելի ի բարձրութիւն լերանց ի կողմն Լիբանանու, եւ կոտորեցի զմեծութիւն եղեւնափայտից նորա եւ զընտիր ընտիր նոճից նորա, եւ հասի յեզր սպառուածոյ անտառին Կարմեղայ։
Եւ առնուցուք մշտիկ զոպայի թաթաւեալ յարեան որ առ դրօքն՝՝ իցէ, եւ սրսկեսջիք զբարաւորաւն եւ զերկոքումբք սեմովքն յարենէ անտի որ առ դրօքն՝՝. բայց դուք մի՛ ելանիցէք իւրաքանչիւր ըստ դուռն տան իւրոյ մինչեւ ցառաւօտ։
Եւ առցէ զփայտն եղեւնեայ եւ զկարմիրն մանեալ՝՝ եւ զզոպայն եւ զհաւն կենդանի, եւ թացցէ զնոսա յարեան հաւուն սպանելոյ եւ ի վերայ ջրոյ կենդանւոյ, եւ ցանեսցէ նոքօք զտամբն եւթն անգամ.
եւ առցէ զոպայ, եւ թացցէ ի ջուրն այր սուրբ, եւ ցանեսցէ զտամբն եւ զկահիւն եւ զամանովքն եւ զանձամբքն որ իցեն անդ, եւ զմերձեցելովն յոսկր մարդոյ կամ ի վիրաւոր կամ ի մեռեալ կամ ի գերեզման։
Քանզի իբրեւ պատմեցան ամենայն պատուիրանք օրինացն ի Մովսիսէ ժողովրդեանն, առեալ զարիւն ցլուցն եւ նոխազացն, ջրով եւ բրդով կարմրով եւ զոպայիւ, զկտակարանօքն իսկ եւ զամենայն ժողովրդեամբն սրսկեաց,