Խօսեցայ ի սրտի իմում թէ՝ Առաւել ես մեծացայ եւ յաւելայ յիմաստութեան քան զամենեսեան որ էին յառաջ քան զիս յԵրուսաղէմ. եւ սիրտ իմ ետես բազում իմաստութիւն եւ գիտութիւն։
Զի մարդոյ բարւոյ՝ առաջի երեսաց իւրոց ետ զիմաստութիւն եւ զգիտութիւն եւ զուրախութիւն, եւ մեղանչականին ետ զբաղումն յաճախել եւ ժողովել եւ տալ բարւոյն առաջի երեսաց Աստուծոյ. սակայն եւ այն ունայնութիւն է եւ յօժարութիւն ոգւոյ։
Եւ Մադիամ եւ Ամաղէկ եւ ամենայն որդիքն արեւելեայց բանակեալ էին ի ծործորսն իբրեւ զմարախ բազմութեամբ. եւ ուղտուց նոցա ոչ գոյր թիւ, այլ էին իբրեւ զաւազ առ եզերբ ծովու բազմութեամբ։