Եւ զի ասացեր ցիս՝ թէ ի Տէր Աստուած յուսացեալ եմք, ո՞չ դա այն է՝ զորոյ մերժեաց Եզեկիա զբարձունս նորա եւ զսեղանս նորա, եւ ասէ ցՅուդա եւ ցԵրուսաղէմ. Առաջի սեղանոյս այսորիկ երկիր պագէք յԵրուսաղէմ։
Եւ գոչեաց Ասա առ Տէր Աստուած իւր, եւ ասէ. Տէր, ոչ տկարանայ քեզ ապրեցուցանել բազմօք եւ սակաւուք. զօրացո զմեզ, Տէր Աստուած մեր, վասն զի ի քեզ յուսացաք, եւ անուամբ քով եկաք ի վերայ բազմութեանս այսորիկ. Տէր Աստուած մեր, մի՛ յաղթահարեսցէ զքեզ մարդ։
Եւ ի լսել զբանս զայսոսիկ եւ զմարգարէութիւն Ազարեայ մարգարէի, զօրացաւ եւ եհան արտաքս զամենայն զպղծութիւնսն յամենայն երկրէն Յուդայ եւ Բենիամինի, եւ ի քաղաքացն զորս կալաւ ի լերինն Եփրեմի, եւ արար նաւակատիս սեղանոյն Տեառն որ էր առաջի տաճարին Տեառն.
Անցին վաղվաղակի զճանապարհաւն զոր պատուիրեցեր նոցա. արարին իւրեանց որթ ձուլածոյ, եւ երկիր պագին նմա, եւ զոհեցին նմա եւ ասեն. Այս են աստուածք քո, Իսրայէլ, որ հանին զքեզ յերկրէն Եգիպտացւոց։
Մի՛ խոտորիցիս յաջ եւ մի՛ յահեակ, դարձո զոտն քո ի ճանապարհէ չարէ։ Զի զճանապարհս որ յաջմէ են՝ գիտէ Աստուած, թեւր են ճանապարհք՝ որ ի ձախմէ են. այլ ինքն ուղիղ արասցէ զշաւիղս քո, եւ զճանապարհս քո խաղաղութեամբ յառաջեցուսցէ։՝՝