ԹԱԳԱՒՈՐՈՒԹԵԱՆՑ ԵՐՐՈՐԴ 22:10 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)
10 Եւ արքայն Իսրայելի եւ Յովսափատ արքայ Յուդայ նստէին այր իւրաքանչիւր յաթոռ իւրում վառեալ ի դրունս Սամարեայ, եւ ամենայն մարգարէքն մարգարէանային առաջի նոցա։
Եւ եղեւ իբրեւ մերձեցան յընդերեկսն, եւ մարգարէանային մինչեւ ցժամանակ մատուցանելոյ զոհին, եւ ոչ գոյր ձայն. եւ խօսեցաւ Եղիա Թեզբացի ընդ մարգարէս գարշելեացն եւ ասէ. Ի բաց կացէք, արդ ես արարից զողջակէզն իմ։ Եւ ի բաց կացին եւ գնացին՝՝։
Եւ ասէ արքայն Իսրայելի ցՅովսափատ արքայն Յուդայ՝՝. Այլակերպեցայց եւ մտից ի պատերազմ, եւ դու զգեցիր զիմ հանդերձ՝՝։ Եւ այլակերպեցաւ արքայն Իսրայելի, եւ եմուտ ի ճակատն։
Եւ ժողովեաց արքայն Իսրայելի զամենայն մարգարէս՝՝ իբրեւ արս չորեքհարեւր. եւ ասէ ցնոսա արքայ. Երթա՞յց յՌամովթ Գաղաադ ի պատերազմ, թէ զտեղի կալայց։ Եւ ասեն. Ել, եւ տալով տացէ Տէր ի ձեռս արքայի։
Եւ ի վաղիւ անդր իբրեւ եկն Ագրիպպաս եւ Բերինիկէ բազում երեւելի սպասուք, եւ մտին յատեանն հանդերձ հազարապետօքն եւ արամբք պատուականօք քաղաքին. եւ հրամայեալ Փեստոսի՝ ածին զՊաւղոս։