Եւ ասէ Դաւիթ ցԳադ. Վտանգ է ինձ յամենայն կողմանց՝՝ յոյժ. բայց արդ անկայց ի ձեռս Տեառն, զի բազում են գթութիւնք նորա յոյժ, եւ մի՛ անկայց ի ձեռս մարդոյ։ Եւ ընտրեաց իւր Դաւիթ զմահն. եւ էին աւուրք հնձոց ցորենոյ։՝՝
Եւ կոչեաց արքայն Իսրայելի զամենայն ծերակոյտ երկրին եւ ասէ. Գիտասջիք եւ տեսջիք զի չարիս իմն խնդրէ նա, զի առաքեաց առ իս զուստերաց իմոց եւ զդստերաց իմոց,՝՝ զարծաթ իմ եւ զոսկի իմ ոչ արգելի ի նմանէ։
Եւ յայնժամ իսկ ոչ ինչ էին ամենեքեան որ ստեղծանէին եւ դրօշէին զսնոտիսն, որ առնէին ըստ ցանկութեան իւրեանց, որք ոչ օգնիցեն նոցա. եւ վկայք դուք էք նոցա. զի ոչ տեսանեն եւ ոչ իմանան։
Յիշեաց Երուսաղէմ զօր տառապանաց եւ զօր անջատման իւրոյ. թախծեցաւ ընդ ամենայն՝՝ ցանկալի ինչս որ ստացեալ էր ի սկզբանէ, յանկանել ժողովրդեանն ի ձեռս թշնամեացն, եւ ոչ ոք էր որ օգնէր նմա. տեսին ատելիք նորա, ոտն հարին՝՝ եւ ծիծաղեցան ի վերայ գերութեան նորա։
Քանզի նա ի մէջ եղբարց զատուսցէ՝՝, ածցէ ի վերայ նորա Տէր հողմ խորշակի յանապատէ, եւ ցամաքեցուսցէ զերակս նորա, եւ աւերեսցէ զաղբեւրս նորա, սա ցամաքեցուսցէ զերկիր նորա եւ զամենայն անօթս նորա ցանկալիս՝՝։