Եւ եկն Աքաաբ ի տուն իւր տխրեալ եւ լքեալ վասն բանին զոր խօսեցաւ ընդ նմա Նաբովթ Յեզրայելացի եւ ասէ. Ոչ տաց քեզ զժառանգութիւն հարց իմոց։ Եւ ննջեաց ի մահիճս իւր, եւ ծածկեաց զերեսս իւր, եւ ոչ եկեր հաց։
Եւ ասէ արքայն Իսրայելի ցՅովսափատ. Է աստ այր մի հարցանել նովաւ զՏէր, եւ ես ատեցի զնա, զի ոչ խօսի զինէն բարի, այլ չար. Միքիա որդի Յեմլեայ։ Եւ ասէ Յովսափատ արքայ Յուդայ՝՝. Մի՛ ասասցէ այդպէս արքայ։