ԹԱԳԱՒՈՐՈՒԹԵԱՆՑ ԵՐՐՈՐԴ 20:22 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)
22 Եւ մատեաւ մարգարէն առ արքայ Իսրայելի, եւ ասէ ցնա. Զօրացիր եւ գիտա, եւ տես զինչ գործեսցես. զի ի դարձի տարւոյս այսորիկ որդի Ադերայ՝՝ արքայ Ասորւոց ելանելոց է ի վերայ քո։
Եւ եղեւ ի դառնալ տարւոյն ի նոյն ժամանակ ելից թագաւորացն, եւ առաքեաց Դաւիթ զՅովաբ եւ զծառայս իւր ընդ նմա եւ զամենայն Իսրայէլ, եւ սատակեցին զորդիսն Ամոնայ, եւ նստան զՌաբաթաւ. եւ Դաւիթ նստէր յԵրուսաղէմ։
Եւ ասէ Եղիա. Նախանձեցայ զնախանձ Տեառն ամենակալի. զի թողին զքեզ որդիքն Իսրայելի, զսեղանս քո կործանեցին, եւ զմարգարէս քո կոտորեցին սրով. ես միայն մնացեալ եմ, եւ խնդրեն զանձն իմ առնուլ զսա։
Եւ ահա մարգարէ ոմն մատեաւ առ Աքաաբ արքայ Իսրայելի եւ ասէ. Այսպէս ասէ Տէր. Եթէ տեսանիցե՞ս զայն ամբոխ մեծ. ահա ես մատնեցից զնոսա այսօր ի ձեռս քո, եւ գիտասցես թէ ես եմ Տէր։
Եւ ասէ արքայն Իսրայելի ցՅովսափատ. Է աստ այր մի հարցանել նովաւ զՏէր, եւ ես ատեցի զնա, զի ոչ խօսի զինէն բարի, այլ չար. Միքիա որդի Յեմլեայ։ Եւ ասէ Յովսափատ արքայ Յուդայ՝՝. Մի՛ ասասցէ այդպէս արքայ։
Եւ եղեւ ի միւսում տարւոջն յելանել թագաւորացն՝ ած Յովաբ զամենայն գունդս զօրացն, եւ ապականեաց զամենայն երկիր որդւոցն Ամոնայ. եկին եւ նստան շուրջ զՀռաբաթաւ. եւ Դաւիթ նստէր յԵրուսաղէմ. եւ ա՛ռ Յովաբ զՀռաբաթ, եւ կործանեաց զնա։
Ընդ մեզ Աստուած՝ գիտացէք, հեթանոսք, եւ պարտեցարուք. լսելի արարէք մինչեւ ի ծագս երկրի, հզօրացեալքդ պարտեցարուք. զի թէպէտ եւ դարձեալ զօրանայցէք,՝՝ դարձեալ ի պարտութիւն մատնեսջիք։