ԹԱԳԱՒՈՐՈՒԹԵԱՆՑ ԵՐՐՈՐԴ 20:10 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)
10 Եւ առաքեաց առ նա որդին Ադերայ՝՝ եւ ասէ. Օն եւ օն արասցեն ինձ դիքն եւ օն եւ օն յաւելցեն, եթէ բաւեսցէ հող Սամարեայ՝ աղիւսովք հանդերձ՝՝ ամենայն զօրականի հետեւակաց իմոց։
Եւ առաքեաց Յեզաբէլ հրեշտակս առ Եղիա եւ ասէ. Եթէ դու Եղիա իցես, եւ ես Յեզաբէլ.՝՝ օն եւ օն արասցեն ինձ աստուածքն եւ օն եւ օն յաւելցեն, եթէ ոչ վաղիւ ի սոյն ժամու եդից զանձն քո իբրեւ զանձն միոյ ի նոցանէ։
Եւ ասէ ցհրեշտակս որդւոյն Ադերայ՝՝. Ասացէք ցտէրն ձեր ցարքայ. Զամենայն ինչ զոր առաքեցեր առ ծառայ քո յառաջնում նուագին՝ արարից, բայց զայդ բան ոչ կարեմ առնել։ Եւ գնացին արքն եւ դարձուցին նմա պատասխանի։
Եւ իջցեն ամենայն ծառայքս քո այսոքիկ առ իս, եւ երկիր պագցեն ինձ եւ ասասցեն. Ել դու եւ ամենայն ժողովուրդ քո, որում դուդ առաջնորդես. եւ ապա ելից։ Եւ ել Մովսէս ի փարաւոնէ լի բարկութեամբ։
Եւ ասէ այլազգին ցԴաւիթ. Զիա՞րդ. շո՞ւն եմ ես զի ցպով եւ քարամբք գաս ի վերայ իմ։ Եւ ասէ Դաւիթ. Նա եւ վատթար եւս ես քան զշուն՝՝։ Եւ նզովեաց այլազգին զԴաւիթ դիօքն իւրովք։