18 Եւ ասէ Բերսաբէէ. Բարւոք է, ես խօսեցայց վասն քո ընդ արքայի։
Եւ ասէ ցնա. Ասասցես ցՍողոմոն արքայ, զի ոչ դարձուսցէ զերեսս իւր ի քէն, եւ տացէ ինձ զԱբիսակ Սոմնացի կնութեան։
Եւ եմուտ Բերսաբէէ առ արքայ Սողոմոն խօսել ընդ նմա վասն Ադոնիայ. եւ յոտն եկաց արքայ ընդ առաջ նորա, եւ համբուրեաց զնա՝՝. եւ նստաւ յաթոռ իւրում, եւ եդաւ աթոռ մօրն արքայի, եւ նստաւ ընդ աջմէ նորա.
Անմեղն հաւատայ ամենայն բանի, իսկ խորագէտն գայ ի զղջումն՝՝։