ԹԱԳԱՒՈՐՈՒԹԵԱՆՑ ԵՐՐՈՐԴ 18:40 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)
40 Եւ ասէ Եղիա ցժողովուրդն. Կալարուք զմարգարէսն Բահաղու, եւ մի՛ ոք ապրեսցի ի նոցանէ։ Եւ կալան զնոսա. եւ իջոյց զնոսա Եղիա ի հեղեղատն Կիսոնի եւ կոտորեաց զնոսա անդ։
Եւ եմուտ ամենայն ժողովուրդ երկրին ի տուն Բահաղու, եւ կործանեցին զնա եւ զսեղանս նորա, եւ զպատկերս նորա խորտակեցին մանր. եւ զՄաթան զքուրմն Բահաղու սպանին յանդիման սեղանոյն. եւ եդ քահանայն ոստիկանս ի տան Տեառն։
Եւ եմուտ ամենայն ժողովուրդ երկրին ի տունն Բահաղու, եւ կործանեցին զնա եւ զսեղանս նորա, եւ զկուռսն նորա մանրեցին, եւ զՄաթան քուրմն Բահաղու սպանին առաջի սեղանոյ նորին։
Եւ մարգարէն այն կամ երազահանն երազոց մեռցի, զի խօսեցաւ ապստամբեցուցանել զքեզ ի Տեառնէ Աստուծոյ քումմէ որ եհան զքեզ յերկրէն Եգիպտացւոց, որ փրկեացն զքեզ յերկրէն ծառայութեան, մերժել զքեզ ի ճանապարհէն զոր պատուիրեաց քեզ Տէր Աստուած քո գնալ ընդ նա. եւ բարձցես զչարն ի միջոյ ձերմէ։
Եւ եթէ աղաչեսցէ զքեզ եղբայր քո առ ի հօրէ կամ՝՝ առ ի մօրէ քումմէ, կամ ուստր քո, կամ դուստր քո, կամ կին ծոցոյ քո, կամ բարեկամ հանգոյն անձին քո, գաղտ եւ ասիցէ. Երթիցուք պաշտեսցուք զաստուածս օտարս զորս ոչ ճանաչիցես դու եւ հարք քո,
Եւ ըմբռնեցաւ գազանն եւ որ ընդ նմա սուտ մարգարէն որ առնէր զնշանսն առաջի նորա, եւ զորս մոլորեցոյց եւ ետ առնուլ՝՝ զդրոշմ գազանին, եւ զերկրպագուս պատկերի նորա. եւ կենդանւոյն արկին զնոսա՝՝ ի լիճ հրոյ այրեցելոյ ծծմբով։