Եւ ո՞չ պատմեցաւ տեառն իմում զոր ինչ արարի ես ի կոտորել Յեզաբելայ զմարգարէսն Տեառն. թաքուցի ի մարգարէիցն Տեառն հարեւր այր՝ յիսուն յիսուն այր յայրի, եւ կերակրեցի զնոսա հացիւ եւ ջրով։
Եւ ասէ արքայ ցԱբդիու. Եկ շրջեսցուք ընդ երկիրդ առ ամենայն աղբերբք ջրոց եւ առ հեղեղատօք, թերեւս գտցուք խոտ եւ ապրեցուսցուք զձիս եւ զջորիս, եւ ոչ սատակեսցին յանասնոց։
Եւ Եղիսէ նստէր ի տան իւրում, եւ ծերքն նստէին ընդ նմա. եւ առաքեաց այր առաջի երեսաց իւրոց. եւ մինչչեւ եկեալ էր հրեշտակին առ նա, ասէ ցծերսն, եթէ՝ Գիտիցէ՞ք զի առաքեաց որդի սպանողին առնուլ զգլուխ իմ. իբրեւ մտանիցէ հրեշտակն,՝՝ կալջիք զնա ընդ դրօքն. ո՞չ ապաքէն ձայն ոտից տեառն նորա զկնի նորա իցէ։
եւ սատակեսցես զտունն Աքաաբու տեառն քո յերեսաց քոց, եւ առցես՝՝ զվրէժ արեան ծառայից իմոց մարգարէից, եւ զարեանց ամենայն ծառայից Տեառն ի ձեռաց Յեզաբելայ եւ ի ձեռաց ամենայն տան նորա։
Եւ հեռացան եւ մերժեցան ի քէն, եւ յետս դարձան յօրինաց քոց. եւ զմարգարէսն քո կոտորեցին, որ քարոզեցին նոցա դառնալ առ քեզ. եւ արարին զբարկութիւն մեծ առաջի քո։