ԹԱԳԱՒՈՐՈՒԹԵԱՆՑ ԵՐՐՈՐԴ 18:26 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)26 Եւ առին զզուարակն զոր ետ նոցա, եւ արարին. եւ կարդացին զանուն Բահաղու յայգուէ մինչեւ ցհասարակ օր. եւ ասէին. Լուր մեզ, Բահաղ, լուր մեզ։՝՝ Եւ ոչ գոյր բարբառ եւ ոչ ունկնդրութիւն. եւ ընթանային շուրջ զսեղանովն զոր արարին։ အခန်းကိုကြည့်ပါ။ |
արծաթ ճախարակեայ, արծաթ ի գործ արկեալ ի Թարշշէ, եւ ոսկի եկեալ ի Մեմփաթայ. եւ ձեռն ոսկերչի գործեաց գործ ճարտարաց. կապուտակ եւ ծիրանի զգեցուցանեն նոցա. եւ ոչ գնասցեն, այլ բառնալով բարձցին. եւ ոչ քայլ մի ոտին փոխեսցեն, եւ ոչ ինքնին ի կրելիսն ամբարձցին.՝՝ մի՛ երկնչիք ի նոցանէ, զի ոչ չար առնեն, բարի իսկ ոչ գոյ ի նոսա։
Եւ կանխեցին Ազովտացիքն ի վաղիւ անդր, եւ մտին ի տուն Դագոնայ,՝՝ եւ տեսին զԴագոն կործանեալ ի վերայ երեսաց իւրոց ի գետին առաջի տապանակին Տեառն. եւ կանգնեցին զԴագոն, եւ կացուցին զնա ի տեղւոջ իւրում։ Եւ ծանրացաւ ձեռն Տեառն ի վերայ Ազովտացւոցն եւ չարչարեաց զնոսա, եւ եհար զնոսա յերաստանս իւրեանց, զԱզովտոս եւ զսահմանս նորա։՝՝