7 Եւ եղեւ յետ աւուրց եւ ցամաքեցաւ հեղեղատն, զի ոչ եղեւ անձրեւ ի վերայ երկրի։
Եւ ագռաւք բերէին նմա հաց եւ միս ընդ առաւօտս, եւ հաց եւ միս ընդ երեկոյս. եւ ի հեղեղատէն ըմպէր ջուր։
Եւ եղեւ բան Տեառն առ Եղիա եւ ասէ.
Եթէ արգելցէ զջուրս՝ ցամաքեցուցանէ զերկիր, եւ եթէ թոյլ տացէ՝ կորոյս զնա կործանեալ։
Եւ ոչ սպառնալեօք իմովք շարժել զլերինս, եւ փոփոխել զբլուրս. ոչ ողորմութիւն իմ պակասեսցէ ի քէն, եւ ոչ ուխտ խաղաղութեան քո անցցէ, ասաց Տէր։
Եւ երէ վայրի ի քեզ հայեցաւ. զի ցամաքեցան վտակք ջուրց, եւ հուր եկեր զգեղեցկութիւն անապատի։
Հարցէ զքեզ Տէր տարակուսանօք, եւ ջերմամբ եւ սարսռով, եւ խեթիւք եւ երկիւղիւ, եւ խորշակաւ եւ գունով, եւ հալածեսցեն զքեզ մինչեւ կորուսցեն զքեզ։