5 Եւ գնաց եւ արար Եղիա ըստ բանին Տեառն, եւ չոգաւ եւ նստաւ ի հեղեղատին Քոռաթայ յանդիման Յորդանանու։
եւ եղիցի ըմպել քեզ ջուր ի հեղեղատէն, եւ հրաման տաց ագռաւուց կերակրել զքեզ անդ։
Եւ ագռաւք բերէին նմա հաց եւ միս ընդ առաւօտս, եւ հաց եւ միս ընդ երեկոյս. եւ ի հեղեղատէն ըմպէր ջուր։
Եւ եմուտ անդ յայրն եւ դադարեաց. եւ ահա բան Տեառն եղեւ առ նա եւ ասէ. Զի՞ ես դու աստ, Եղիա։
Եւ գնացեալ որդիքն Իսրայելի արարին որպէս պատուիրեաց Տէր Մովսիսի եւ Ահարոնի, նոյնպէս եւ արարին։
Լեր յուսացեալ ի Տէր յամենայն սրտէ քումմէ, եւ յիմաստութիւն քո մի՛ հպարտանար։
Յայնժամ Յիսուս ասէ ցաշակերտսն իւր. Եթէ ոք կամի զկնի իմ գալ, ուրասցի զանձն եւ առցէ զխաչ իւր եւ եկեսցէ զկնի իմ։
Դուք բարեկամք էք իմ, եթէ առնիցէք զոր եսն պատուիրեմ ձեզ։