ԹԱԳԱՒՈՐՈՒԹԵԱՆՑ ԵՐՐՈՐԴ 16:31 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)
31 Եւ ոչ ինչ էր նմա ընդհատ գնալ ըստ մեղաց Յերոբովամայ որդւոյ Նաբատայ. եւ ա՛ռ կին զՅեզաբէլ դուստր Յովբաղայ արքայի Սիդոնացւոց, եւ գնաց եւ ծառայեաց Բահաղու եւ երկիր եպագ նմա։
Եւ արդ առաքեա ժողովեա առ իս զամենայն Իսրայէլ ի լեառն Կարմեղոս, եւ զմարգարէսն Բահաղու զչորեքհարեւր եւ զյիսուն, եւ զմարգարէսն ամօթոյ զչորեքհարեւր եւ զյիսուն,՝՝ եւ զմարգարէսն անտառաց զչորեքհարեւր, որ ուտեն զսեղանն Յեզաբելայ։
Եւ դարձաւ շինեաց զբարձունսն զոր կործանեաց Եզեկիա հայր նորա, եւ կանգնեաց զսեղանն Բահաղու, եւ արար անտառ՝ որպէս արար Աքաաբ արքայ Իսրայելի. եւ երկիր եպագ ամենայն զօրութեան երկնից եւ ծառայեաց նոցա.
այլ գնացեր ի ճանապարհս թագաւորին Իսրայելի, եւ պոռնկեցուցեր զՅուդա եւ զբնակիչսն Երուսաղեմի, որպէս պոռնկեցաւ տունն Աքաաբու, եւ զեղբարս քո զորդիս հօր քո, զլաւագոյնսն քան զքեզ, սպաներ,
Չիցէ՞ ձեզ բաւական զգեղեցիկ արօտսն յառաջագոյն արածել, այլ եւ զմնացեալ ճարակն ի ձէնջ առ ոտն կոտորէիք, եւ զջուրսն յստակ ըմպէիք, եւ զմնացեալն առ ոտն պղտորէիք։
Եւ ասէ ցիս. Տեսե՞ր զայդ, որդի մարդոյ. միթէ փո՞քր ինչ իցէ անօրէնութիւն տանդ Իսրայելի՝՝ զոր գործեն աստ, զի լցին զերկիրդ անօրէնութեամբք, եւ դարձան ի բարկացուցանել զիս. եւ ահա ձկտեն զբազուկ որթոյն ընդ արհամարհանս՝՝։
Եւ տաց նմա զստացուածս իւր անտի, եւ զծործորն Աքովրայ՝ բանալ զմիտս նորա. եւ խոնարհեսցի անդ՝՝ ըստ աւուրց տղայութեան իւրոյ, եւ ըստ աւուրց ելանելոյ նորա յերկրէն Եգիպտացւոց։
միթէ փո՞քր ինչ իցէ ձեզ այդ, զի զատոյց զձեզ Աստուած Իսրայելի ի ժողովրդենէ իւրմէ, եւ մերձեցոյց զձեզ առ ինքն՝ պաշտել զպաշտօն խորանին Տեառն, եւ կալ առաջի ժողովրդեանն պաշտել զնա.
Եւ եթէ տարցի զքեզ Տէր Աստուած քո յերկիրն յոր դու մտանիցես ժառանգել, եւ բարձցէ զազգսն մեծամեծս եւ զբազումս՝՝ յերեսաց քոց, զՔետացին եւ զԳերգեսացին եւ զԱմովրհացին եւ զՔանանացին եւ զՓերեզացին եւ զԽեւացին եւ զՅեբուսացին, եւթն ազգս մեծամեծս եւ զօրագոյնս քան զձեզ,
Եւ Ասեր ոչ եբարձ զբնակիչսն Ակքովայ, եւ եղեւ նմա հարկատու. եւ զբնակիչսն Դովրայ,՝՝ եւ զբնակիչսն Սիդոնի, եւ զբնակիչսն Աքլափայ, եւ զԱքազիփ եւ զԵլփա եւ զԱփեկ եւ զՌովբ.
Եւ յաւելին որդիքն Իսրայելի առնել չար առաջի Տեառն, եւ պաշտեցին զԲահաղիմսն եւ զԱստարովթն, եւ զաստուածս Ասորւոց եւ զաստուածս Սիդոնայ եւ զաստուածս Մովաբայ եւ զաստուածս որդւոցն Ամոնայ եւ զաստուածս այլազգեացն. եւ թողին զՏէր եւ ոչ ծառայեցին նմա։
Եւ գնացին հնգեքին արքն, եւ չոգան ի Լայիսա. եւ տեսին զժողովուրդն, որ ի նմա, որ բնակեալ նստէր յուսով՝ ըստ նմանութեան Սիդոնացւոցն հանդարտելոցն յուսով. եւ ոչ բաւական լինելոյ խօսել ումեք բան մի յերկրի գանձուցն ժառանգաւորի. եւ՝՝ հեռի էին ի Սիդոնէ, եւ բանք ինչ ոչ գոյին նոցա ընդ Ասորիս։