ԹԱԳԱՒՈՐՈՒԹԵԱՆՑ ԵՐՐՈՐԴ 14:5 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)
5 Եւ ասէ Տէր ցԱքիա. Ահա կինն Յերոբովամայ գայ հարցանել բան ի քէն վասն որդւոյ իւրոյ, զի հիւանդ է. զայս ինչ եւ զայս ասասցես նմա. եւ եղեւ ի մտանելն նորա, եւ ինքն յանծանօթս լինէր։
Առաքեաց Յովաբ ի Թեկուէ, եւ առ անտի կին մի իմաստուն, եւ ասէ ցնա. Սուգ առ եւ զգեցիր հանդերձ սգոյ. մի՛ օծանիցիս իւղով, եւ եղիցես իբրեւ զկին մի սգացեալ ի վերայ բազմօրեայ մեռելոյ։
Եւ եղեւ իբրեւ լուաւ Աքիա զձայն ոտից նորա, ի մտանելն նորա եւ ի բանալ՝՝, ասէ. Մուտ, կին Յերոբովամու. ընդէ՞ր իցէ այդ զի յանծանօթս լինիս. եւ ես եմ առաքեալ առ քեզ խստութեամբ։
Եւ եկն առ Եղիսէ ի լեառնն, եւ բուռն եհար զոտից նորա. եւ մատեաւ Գէեզի մերժել զնա. եւ ասէ Եղիսէ. Թոյլ տուր դմա, զի անձն դորա ցաւագին է. եւ Տէր թաքոյց յինէն եւ ոչ պատմեաց ինձ։