Եւ եղեւ իբրեւ լուաւ արքայ Յերոբովամ զբանս առնն Աստուծոյ բարբառելոյ ի վերայ սեղանոյն որ ի Բեթէլ, ձգեաց արքայ զձեռն իւր ի սեղանոյ անտի եւ ասէ. Կալարուք զդա։ Եւ գօսացաւ ձեռն նորա զոր ձգեաց ի նա, եւ ոչ կարաց դարձուցանել զնա առ ինքն։
Եւ ասէ արքայ Յերոբովամ ցայրն Աստուծոյ. Աղաչեա զերեսս Տեառն Աստուծոյ քո, եւ արա աղօթս վասն իմ եւ դարձցի ձեռն իմ առ իս։ Եւ աղաչեաց այրն Աստուծոյ առաջի Տեառն, եւ դարձաւ ձեռնն արքայի առ նա, եւ եղեւ իբրեւ զառաջինն։
Եւ սաստկացաւ պատերազմն յաւուր յայնմիկ. եւ արքայ կայր ի վերայ կառացն ընդդէմ Ասորւոցն յայգուէ մինչեւ ցերեկոյ՝՝. եւ հոսէր արիւնն ի վիրէ անտի եւ լնոյր զծոց կառացն. եւ իբրեւ ընդ երեկս եղեւ, ել ոգին՝՝։
Զի յաւուր յայնմիկ յորժամ խնդրեցից զվրէժ ամպարշտութեանցն Իսրայելի ի նմանէ, առից վրէժ եւ զսեղանոյն Բեթելայ, եւ փշրեսցին եղջեւրք սեղանոյն եւ անկցին յերկիր։
զոր ինչ խօսիցի մարգարէն յանուն Տեառն եւ ոչ լինիցի բանն եւ ոչ դիպիցի, այն բան է զոր ոչ խօսեցաւ Տէր. ամպարշտութեամբ խօսեցաւ մարգարէն, մի՛ թողուցուք նմա՝՝։