Եւ կոչեաց զսեղանն բանիւ Տեառն եւ ասէ. Սեղան, սեղան, այսպէս ասէ Տէր. Ահա որդի ծնցի տան Դաւթի՝ Յովսիա անուն նորա, եւ զոհեսցէ ի վերայ քո զքուրմս բարձանցդ որ զոհեն ի վերայ քո, եւ ոսկերս մարդկան այրեսցեն ի վերայ քո։
Եւ որդիք զօրութեանցն զորս դարձոյց Ամասիաս ոչ երթալ ընդ իւր ի պատերազմ՝ յարձակեցան ի քաղաքսն Յուդայ, ի Սամարիայ մինչեւ ի Բեթորոն, եւ հարին ի նոցանէ երիս հազարս, եւ առին աւար բազում։