Եւ սիրեաց Ռոբովամ զՄաաքա դուստր Աբիսողոմայ քան զամենայն կանայս իւր եւ զհարճս իւր. վասն զի կանայս ունէր ութուտասն եւ հարճս վաթսուն, եւ ծնաւ ուստերս քսան եւ ութ եւ դստերս վաթսուն։
Ժողովեցի ինձ արծաթ եւ ոսկի, եւ ստացուածս բազումս զթագաւորաց եւ զգաւառաց. արարի ինձ գուսանս եւ երգեցիկս՝ արս եւ կանայս, եւ զփափկութիւնս որդւոց մարդկան. արարի ինձ տակառապետս՝ արս եւ կանայս՝՝։
Դստերքն եւ թագուհիք տեսին զհարսնն, եւ երանեցին նմա.՝՝ Ո՞վ է սա որ երեւեալս է իբրեւ զառաւօտ, գեղեցիկ իբրեւ զլուսին, ընտիր իբրեւ զարեգակն, զարմանալի յօրինեալ՝՝։
Եւ եմուտ ի տուն հօր իւրոյ յԵփրա, եւ կոտորեաց զեղբարս իւր զորդիսն Յերոբաաղայ արս եւթանասուն, ի վերայ վիմի միոյ. եւ մնաց Յովաթամ որդի Յերոբաաղայ կրտսեր, քանզի թաքեաւ։