Եւ ասէ Դաւիթ ցԱբեսսա եւ ցամենայն ծառայս իւր. Ահաւանիկ որդի իմ որ ելեալ է յորովայնէ իմմէ՝ խնդրէ զանձն իմ, ո՜րչափ եւս որդին Յեմինայ. թոյլ տուք նմա եւ անիծցէ, զի Տէր ասաց նմա։
Եւ առ զայն Սաւսակիմ արքայ Եգիպտացւոց յելանել իւրում յԵրուսաղէմ յաւուրս Ռոբովամայ որդւոյ Սողոմոնի։ Եւ ի Մասբակայ ա՛ռ արքայ Դաւիթ՝ յընտիր ընտիր քաղաքաց Ադրաազարայ՝ պղինձ, որով արար Սողոմոն զծովն պղնձի եւ զսիւնսն եւ զաւազանսն եւ զամենայն կահն՝՝։
Եւ ա՛ռ Ասա զամենայն արծաթն եւ զոսկի գտեալ ի գանձս տանն Տեառն եւ ի գանձս տան թագաւորին, եւ ետ զայն ի ձեռս ծառայից իւրոց, եւ առաքեաց զնոսա Ասա արքայ առ որդին Ադերայ՝ որդւոյ Աբենրայիմայ որդւոյ Ազայելի՝՝ արքայի Ասորւոց բնակելոյ ի Դամասկոս՝ եւ ասէ.
Եւ տեսին որդիքն Ամոնայ թէ ամաչեաց զօրն Դաւթայ՝՝, առաքեաց Անան եւ որդիքն Ամոնայ հազար տաղանդ արծաթոյ, եւ ի վարձու կալան իւրեանց յԱսորեաց Միջագետաց եւ յԱսորեաց Մաաքայ եւ Սուբայ՝ կառս եւ հեծեալս։
Յառաջնում ամին Կիւրոսի արքային Պարսից, ի կատարել բանին Տեառն ի բերանոյ Երեմիայի մարգարէի, զարթոյց Տէր զոգին Կիւրոսի թագաւորին Պարսից, եւ ետ հրաման պատուիրանի յամենայն թագաւորութեան իւրում, եւ գրեաց առ ամենեսեան օրինակ զայս.
եւ ելանիցես ի վերայ ժողովրդեան իմոյ Իսրայելի՝ իբրեւ զամպ ծածկեալ զերկիրն. ի յետին ժամանակի եղիցի այն. եւ ածից զքեզ յերկիր իմ, զի ծանիցեն զիս ամենայն ազգք, ի լինել ինձ սուրբ ի միջի քում առաջի նոցա, Գովք։