Եւ ասէ. Յիշեսցէ արքայ զՏէր Աստուած իւր, ի յաճախել մերձաւորի արեանն ապականել. մի՛ ջնջեսցեն զորդեակն իմ։ Եւ ասէ Դաւիթ. Կենդանի է Տէր եթէ անկցի ի հերոյ որդւոյ քո մազ մի ի գետին։
Եւ ազդ եղեւ Սողոմոնի եւ ասեն. Ահա Ադոնիա երկեաւ յարքայէ Սողոմոնէ եւ ունի զեղջերաց սեղանոյն եւ ասէ. Երդուիցի ինձ այսօր արքայ Սողոմոն, եթէ ոչ սպանցէ զծառայ իւր սրով։
Եւ ասէ ժողովուրդն ցՍաւուղ. Քաւ լիցի եթէ մեռանիցի այսօր, որ արար զփրկութիւնս զայս մեծ Իսրայելի. կենդանի է Տէր եթէ անկցի ի հերոյ գլխոյ նորա յերկիր. զի ժողովուրդս Աստուծոյ արար զմեղս զայսոսիկ։ Եւ եկաց ժողովուրդն յաղօթս առ Տէր վասն Յովնաթանու յաւուր յայնմիկ՝՝, եւ ոչ մեռաւ։