Եւ ազդ եղեւ Սողոմոնի եւ ասեն. Ահա Ադոնիա երկեաւ յարքայէ Սողոմոնէ եւ ունի զեղջերաց սեղանոյն եւ ասէ. Երդուիցի ինձ այսօր արքայ Սողոմոն, եթէ ոչ սպանցէ զծառայ իւր սրով։
Եւ լուր եհաս մինչեւ առ Յովաբ. զի Յովաբ միացեալ էր զհետ Ադոնիայ, եւ ոչ միտեցաւ զհետ Սողոմոնի. եւ փախեաւ Յովաբ ի խորանն Տեառն, եւ բուռն եհար զեղջերաց սեղանոյն։
Եւ քաւեսցէ Ահարոն ի վերայ եղջերաց նորա միանգամ ի տարւոջ. յարենէ առ ի վասն մեղացն սրբութեան եւ՝՝ քաւութեան միանգամ ի տարւոջ սրբեսցէ զնա յազգս նոցա. զի սրբութիւն սրբութեանց Տեառն է։