Եւ եղեւ իբրեւ լուաւ Աքիա զձայն ոտից նորա, ի մտանելն նորա եւ ի բանալ՝՝, ասէ. Մուտ, կին Յերոբովամու. ընդէ՞ր իցէ այդ զի յանծանօթս լինիս. եւ ես եմ առաքեալ առ քեզ խստութեամբ։
եւ ոչ ոք էր ի ժողովրդեանն որ կարէր գիտել եւ լսել՝՝ զձայն ուրախութեանն. վասն զի ժողովուրդն աղաղակէր մեծաձայն, եւ լսելի լինէր ձայնն մինչեւ ի հեռուստ տեղիս։
Եւ ասէ ցնա. Զի՞նչ գիտացեր՝՝։ Եւ ասէ ցնա. Այր ուղղորդ ելեալ յերկրէ՝՝, եւ արկեալ զիւրեւ կրկնոց։ Եւ ծանեաւ Սաւուղ եթէ Սամուէլ է նա. եւ անկաւ ի վերայ երեսաց իւրոց յերկիր, եւ եպագ նմա երկիր։