եւ եզեն արջառս եւ ոչխարս եւ գառինս բազումս, եւ կոչեաց զամենայն որդիս արքայի եւ զԱբիաթար քահանայ եւ զՅովաբ իշխան զօրուն. եւ զՍողոմոն զծառայ քո ոչ կոչեաց։
Եւ ասէ Դաւիթ արքայ ցամենայն եկեղեցին. Սողոմոն որդի իմ զոր ընտրեաց իւր Տէր, մանուկ փոքր է, եւ գործս մեծ է. վասն զի ոչ մարդոյ է շինուածս, այլ Տեառն Աստուծոյ։
Տէր Աստուած մեր, ո՞չ առնես դատաստանս ի նոսա. վասն զի ոչ գոյ զօրութիւն մեր ընդդէմ կալ բազում ամբոխին այնորիկ, եւ ոչ գիտեմք զինչ արասցուք նոցա. այլ առ քեզ են աչք մեր։