5 Նոքա յաշխարհէ են, վասն այնորիկ յաշխարհէ խօսին, եւ աշխարհ լսէ նոցա։
Օրհնելով կարդացից առ Տէր, եւ ի թշնամեաց իմոց ապրեցայց։
Զի այսպէս ասէ Տէր զօրութեանց՝ Աստուած Իսրայելի. Մի՛ հրապուրեսցեն զձեզ սուտ մարգարէքդ ձեր որ ի միջի ձերում են, եւ ըղձապատումքդ ձեր. եւ մի՛ անսայք երազոց ձերոց զոր դուք տեսանէք.
մարգարէք սուտ մարգարէանան, եւ քահանայք ծափս հարկանեն նոցա՝՝, եւ ժողովուրդ իմ սիրեաց զայն. եւ զի՞նչ գործիցէք առ յապայ։
Այս սուտ յարեաւ, կաթեաց ի քեզ գինի եւ արբեցութիւն, եւ եղիցի ի կաթուածոյ անտի՝՝ ժողովրդեանս այսմիկ։
Եւ գովեաց տէրն զտնտեսն անիրաւութեան, զի իմաստութեամբ արար. զի որդիք աշխարհիս այսորիկ իմաստնագոյն են քան զորդիս լուսոյ յազգս իւրեանց։
Ես ետու նոցա զբանն քո, եւ աշխարհս ատեաց զնոսա. զի չեն յաշխարհէ, որպէս եւ ես չեմ յաշխարհէ։
Յաշխարհէ աստի չեն, որպէս եւ ես չեմ յաշխարհէ։
Որ ի վերուստն գայ՝ ի վերոյ է քան զամենայն. որ յերկրէ աստի է՝ յերկրէ է եւ յերկրէ խօսի։
Եւ ասէ ցնոսա. Դուք ի ներքուստ աստի էք, եւ ես ի վերուստ անտի եմ. դուք յաշխարհէ աստի էք, ես չեմ յայսմ աշխարհէ։
Քանզի եկեսցէ ժամանակ զի ողջմտութեան վարդապետութեանն ոչ անսայցեն, այլ ըստ իւրաքանչիւր ցանկութեանց կուտեսցեն իւրեանց վարդապետս, ըստ մարմաջելոյ լսելեաց իւրեանց.
Եւ անկաւ վիշապն մեծ, օձն առաջին, որ անուանեալ կոչի Բէեղզեբուղ եւ Սատանայ որ մոլորեցոյց զամենայն տիեզերս երկրի. եւ հրեշտակք նորա ընդ նմա անկան։