ԱՌ ԿՈՐՆԹԱՑԻՍ ԱՌԱՋԻՆ ԹՈՒՂԹ 7:34 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)
34 Եւ ահա մեկնեցան ի միմեանց առնակինն եւ կոյսն. զի կոյսն հոգայ զՏեառն, զի իցէ սուրբ մարմնով եւ հոգւով, եւ առնակինն հոգայ զաշխարհիս, թէ ո՛րպէս հաճոյ լիցի առն իւրում։
եւ մի՛ պատրաստէք զանդամս ձեր զէն անիրաւութեան՝ մեղացն, այլ պատրաստեցէք զանձինս ձեր Աստուծոյ, որպէս ի մեռելոց ի կենդանիս, եւ զանդամս ձեր՝ զէն արդարութեանն Աստուծոյ։
ըստ ակնկալութեան եւ յուսոյն իմոյ, զի մի՛ իւիք յամօթ եղէց, այլ ամենայն համարձակութեամբ, որպէս յամենայն ժամ եւ այժմ, մեծասցի Քրիստոս ի մարմնի իմում, եթէ՛ կենօք եւ եթէ՛ մահու։
Հաւատարիմ է բանս. եւ ի սոյն կամիմ զքեզ հաստատուն լինել, զի փոյթ արասցեն գործոց բարեաց վերակացու լինել հաւատացեալքն յԱստուած, զի այն է բարի եւ օգտակար մարդկան։