14 զի սուրբ է այրն անհաւատ՝ կնաւն, եւ սուրբ է կինն անհաւատ՝ արամբն. ապա թէ ոչ՝ որդիքն ձեր պիղծ են, բայց այժմ սուրբ են։
Զարթիր, զարթիր, Սիոն. զգեցիր զզօրութիւն քո, Սիոն, եւ դու զգեցիր զփառս քո՝՝, Երուսաղէմ՝ քաղաքդ սուրբ. զի ոչ եւս յաւելցեն անցանել ընդ քեզ պիղծք եւ անթլփատք։
Կոչեաց զնոսա ի ներքս եւ առ իւր ագոյց։
Իսկ եթէ սկիզբն սուրբ է, եւ զանգուածն. եւ եթէ արմատն՝ ապա եւ ոստքն։
Եւ կին որ ունիցի այր անհաւատ, եւ նմա կամ իցէ բնակել ընդ նմա, մի՛ թողցէ զայրն.
զի սրբի բանիւն Աստուծոյ եւ աղօթիւք։
Ամենայն ինչ սուրբ է սրբոց, այլ պղծոցն եւ անհաւատից ոչինչ է սուրբ, այլ պղծեալ են միտք եւ խորհուրդք նոցա։