1 Իշխէ՞ ոք ի ձէնջ, եթէ իրք ինչ իցեն ընդ ընկերի իւրում, դատել առաջի անիրաւաց, եւ ոչ առաջի սրբոց։
զի եղիջիք որդիք Հօր ձերոյ որ յերկինսն է. զի զարեգակն իւր ծագէ ի վերայ չարաց եւ բարեաց, եւ ածէ անձրեւ ի վերայ արդարոց եւ մեղաւորաց։
Զի եթէ Դեմետրիոս եւ որք ընդ նմա ճարտարք ունիցին ինչ ընդ ումեք բանս, յատեան երթիցեն, եւ դատաւորք գոն, եւ ամբաստան լիցին զմիմեանց։
եկեղեցւոյդ Աստուծոյ որ է ի Կորնթոս, նուիրելոց ի Քրիստոս Յիսուս, կոչեցելոց սրբոց, ամենեքումբք հանդերձ որք կարդան զանուն Տեառն մերոյ Յիսուսի Քրիստոսի յամենայն տեղիս՝ նոցա եւ մեր.
Զի ոչ եթէ խռովութեան է Աստուած, այլ՝ խաղաղութեան, որպէս յամենայն եկեղեցիս սրբոց։
Այլ վասն հաշուին որ ի սուրբսն է, որպէս պատուէր ետու եկեղեցեացն Գաղատացւոց, նոյնպէս եւ դուք առնիջիք։
Աղաչեմ զձեզ, եղբարք, գիտէք զտունն Ստեփանեայ եւ Փորտունատեայ որ են՝՝ պտուղ Աքայեցւոց. եւ ի պաշտօն սրբոցն կարգեցին զանձինս.
Զի՞ կայ իմ եւ զարտաքինսն դատելոյ. ո՞չ ապաքէն դուք զներքինսն դատիցիք.
Առ ամօթոյ ձերոյ ասեմ. այնչափ ո՞չ գոյ ոք իմաստուն ի ձեզ, որ կարիցէ իրաւունս ընտրել ի մէջ եղբօր իւրոյ.